Funkcjonowanie i rozwój firmy wymaga ciągłego dopływu kapitału. Jednym z najpopularniejszych sposobów finansowania się przedsiębiorstw jest kredyt bankowy. Warto zatem poznać dwa, podstawowe jego rodzaje.
Kredyt inwestycyjny to skomplikowany instrument finansowy. Z definicji jest to narzędzie służące do realizacji przez kredytobiorcę przedsięwzięć, których celem jest odtworzenie, modernizacja lub powiększenie wartości majątku trwałego. Z biegiem czasu katalog czynności finansowanych przez kredyt inwestycyjny został poszerzony, o zakup wartości niematerialnych i prawnych, nabycie udziałów lub akcji w innych przedsiębiorstwach lub kupno innych papierów wartościowych.
Warunkiem uzyskania kredytu inwestycyjnego jest pozytywny wynik prowadzonej przez bank analizy ekonomiczno-finansowej kredytowanego przedsięwzięcia. Dodatkowym, często wymaganym przez banki zabezpieczeniem jest wkład własny przedsiębiorstwa w realizowany projekt, co redukuje w pewnym stopniu ryzyko kredytowe banku.
Kwota kredytu może zostać przekazana kredytobiorcy w całości lub przybierać postać linii kredytowej. W drugim przypadki – linii kredytowej – kapitał wypłacany jest w transzach, których realizacja uzależniona jest od spełnienia warunkowych zobowiązań kredytobiorcy zawartych w umowie kredytowej. Czas kredytowania może wynosić od roku do nawet 20 lat, w zależności od realizowanej inwestycji.
Spłata kredytu inwestycyjnego zazwyczaj przebiega w trzech wariantach, poprzez:
- Równe raty kapitałowe. Oznacza to spłatę poprzez malejące raty sumaryczne, ponieważ kolejne odsetki naliczane są od coraz niższego kapitału.
- Równe raty sumaryczne. Co oznacza tyle, że każda rata przez cały okres kredytowania przybiera taką samą wartość.
- Jednorazową spłatę w dniu zapadalności kredytu.
- Nieregularny schemat spłaty, ustalany indywidualnie dla danego klienta.
Drugim sposobem na kredytowanie firmy jest kredyt obrotowy, przeznaczony do finansowania bieżących zobowiązań i potrzeb przedsiębiorstwa. Kredyt obrotowy zapewnia płynność finansową minimalizując wystąpienie zjawiska zatorów płatniczych.
Dla banków są to kredyty o podwyższonym ryzyku, dlatego banki udzielają ich znanym sobie klientom, często przy odpowiednim zabezpieczeniu. Okres kredytowania zazwyczaj wynosi poniżej 12 miesięcy, przez co kredyt obrotowy kwalifikowany jest, jako zobowiązanie krótkoterminowe.
Kredyt obrotowy może być uruchomiony pod postacią kredytu na rachunku bieżącym firmy lub rachunku kredytowym. Odsetki od kredytu naliczane są tylko w przypadku wykorzystania środków kredytowych. Zazwyczaj kredyt obrotowy nie posiada terminów spłat, a kredytodawca wymaga jedynie spłaty kredytu do czasu jego zapadalności. Często zobowiązania wynikające z kredytu oborowego regulowane są z bieżących wpływów na rachunek kredytobiorcy.
Na koniec warto podkreślić, że procedura i formalności związane z uzyskaniem kredytu inwestycyjnego lub obrotowego często są dość uciążliwe i czasochłonne. Warto więc rozważyć zlecenie tej czynności profesjonalistom.